Visuele inspectie, jaarlijkse inspectie, keuringen… Hoe zat het ook alweer?
Het warenwetbesluit Attractie- en speeltoestellen (WAS)
Het WAS gaat specifiek over speeltoestellen en bijbehorende ondergronden en heeft als belangrijkste doel het terugbrengen van niet aanvaardbare risico’s. Het WAS is niet bedoeld om alle risico’s weg te nemen: kinderen moeten hun grenzen kunnen verleggen bij hun spel en hierbij is een zeker risico nodig. Voor speeltoestellen geldt dat een risico onaanvaardbaar is zodra het…
Bij het WAS horen normen (NEN-EN 1176 en NEN-EN 1177) waarin vastgelegd is waar een speeltoestel in de regel aan moet voldoen, en hoe dit gekeurd, gemeten en berekend kan worden. De normen zijn richtlijnen, geen regels.
Een nieuw speeltoestel
Als speeltuin wil je op een zeker moment waarschijnlijk een nieuw speeltoestel plaatsen. En dan? Toestellen die uit de catalogus komen voldoen qua ontwerp vrijwel altijd al aan het WAS. Een producent moet namelijk o.a. kunnen aantonen dat zijn toestellen veilig zijn en dat deze goed zijn gekeurd door een aangewezen keuringsinstantie (AKI). Deze keuring noemen we een typekeuring. Het toestel wordt bij goedkeuring van een certificaat voorzien. De toestelleverancier moet duidelijke instructies leveren over de installatie, bediening en het onderhoud van het speeltoestel. Hierin staat bijvoorbeeld informatie over de val ondergrond en hoe groot de vrije ruimte om een toestel heen moet zijn. Als eigenaar/huurder van de grond ben je als speeltuin volgens het WAS verantwoordelijk voor een juiste installatie en montage van de speeltoestellen. Ook de inspecties, het onderhoud en het beheer zijn jouw verantwoordelijkheid volgens het WAS.
Om op te letten bij de aankoop en plaatsing van een toestel
- Controleer of een toestel voorzien is van een certificaat en wat de instructies zijn, voordat je het toestel definitief bestelt. Je kunt dan vooraf beoordelen of er voldoende ruimte is en of het onderhoud haalbaar is.
- Maak goede afspraken met de uitvoerende partij: zorg dat zij de speeltoestellen plaatsen volgens de instructies en leg vast dat zij eventuele aanpassingen voor hun rekening nemen als blijkt dat zij de instructies niet goed opgevolgd hebben.
Na de plaatsing van een toestel
Regelmatig moet je het toestel inspecteren om te controleren of er geen nieuwe risico’s zijn ontstaan. Zo’n inspectie hoeft niet door een AKI uitgevoerd te worden, sommige kan je zelfs zelf doen!
Soorten inspecties:
1. Routinematige visuele inspecties – Dagelijks
Dit is een snelle check waarbij je kijkt of er geen nieuwe risicofactoren ontstaan. Is er niets vernield? Zijn er geen onderdelen afgebroken?
2. Operationele inspectie – om de één á drie maanden
Dit is een wat uitgebreidere inspectie waarbij je controleert of toestellen, bodemmaterialen en overige onderdelen van de speeltuin nog naar behoren functioneren en of er slijtage is ontstaan die de veiligheid beïnvloedt. Zitten de verbindingen nog vast? Ligt er genoeg bodemmateriaal onder de schommel?
3. Jaarlijkse hoofdinspectie – minimaal 1 keer per jaar
Dit is een grote inspectie waarbij onder andere gelet wordt op de gevolgen van weersinvloeden en de aanwezigheid van houtrot of corrosie. Ook worden tussentijdse reparaties opnieuw bekeken. Zorg ervoor dat dit gedaan wordt door een opgeleide inspecteur.
Een bestaand toestel aanpassen of verplaatsen
Ook als er dingen aangepast worden aan een bestaand speeltoestel, moet deze soms (opnieuw) gekeurd worden. Bijvoorbeeld als het trappetje van een klimtoestel vervangen moet worden, maar dit exacte trappetje niet meer verkrijgbaar is. Of als het trappetje toch beter uitkomt aan de andere zijde van het toestel. Het kan namelijk zijn dat het ander model inees voor een beknelling zorgt of dat er om een andere reden nieuw risico ontstaat. Het WAS verplicht dat er overleg plaatsvindt met de AKI die het toestel in eerste plaats gekeurd heeft. Deze beoordeelt vervolgens of een nieuwe keuring nodig is of niet. Kleine wijzigingen, zoals het vervangen van een enkele traptree, vereist geen herkeuring.
